Hoera, wat stom!

14 June 2017

Niets menselijks is mij vreemd en al wil ik het niet, soms gaan dingen echt niet handig. Van die dingen waarvan je in het moment direct weet: "ai, wat stom" maar die je dan niet meer kunt terugdraaien. Of waar je achteraf bij het zien van de gevolgen je realiseert waar jij iets anders had kunnen doen om erge dingen te voorkomen. Of waar je iets bent vergeten, ergens een afslag hebt gemist en te laat kwam, allemaal menselijke dingen waarvan je achteraf zou willen dat je het voor die tijd, of in het moment,  anders had gedaan.

Ik weet dan best hoe ik dingen anders had kunnen doen, maar ik heb dat niet gedaan. Zo had ik een keer mijn tankdop bij het tankstation laten liggen. Een toch vaak terugkerende handeling van het opnieuw opdraaien van de dop heb ik overgeslagen en ik reed weg. Bij navraag bleek dat er regelmatig tankdoppen achter blijven. Daarmee vind ik mezelf dan opeens iets minder stom, omdat ik niet de enige ben die deze stommiteit begaat.
Ik ben ook eens naar een training gegaan en had echt totaal de verkeerde kleding aan. Ik probeer daar altijd wel rekening mee te houden, maar deze keer was ik onderweg en wist: mijn koffertje staat nog thuis. Keurig in de gang te wachten, dus ik ben er gewoon langs gelopen. In mijn hoofd loop ik mijn ochtendritueel langs en ik zie mezelf er weer langslopen. Geen belletje dat ging rinkelen, geen stemmetje dat zei: pak je koffer. Nee, gewoon er langslopen, mijn focus op weggaan. Stom. IK heb me de hele training ongemakkelijk gevoeld, wat dan ten koste gaat van mijn concentratie op de training.

Op 6 juni was de Dag Van De Trainingsacteur in Ede. We waren daar met zo'n 150 mensen. In de ochtend werden we uitgenodigd om onze missers, de fuck-ups die we mee hadden gemaakt, op te schrijven op papieren sokken, ondergoed etc. De vuile was! Die werd in de gang opgehangen en wat was dat een 'feest van herkenning'. 

- Anderen hebben ook wel eens de verkeerde kleding aan gehad
- Anderen zijn ook wel eens te laat gekomen
- Anderen hebben ook wel eens iemand onbedoeld beledigd
- Anderen zijn ook wel eens naar de verkeerde locatie gereden
- Anderen zijn ook wel eens vergeten een training in hun agenda te zetten
- Anderen... nog veel meer!

Raar misschien, maar als ik iets doe wat ik van mezelf stom vind, lijkt het minder erg als ik zie dat een ander dat ook wel eens doet. Terwijl het feit op zichzelf niet verandert. De tankdop was echt nog steeds weg waardoor ik benzine verloor. De spijkerbroek bleef me hinderen waardoor ik last van mijn concentratie kreeg. En zo kan ik nog heel veel missers beschrijven die onveranderd zijn, die door een klein beetje meer focus totaal anders hadden kunnen aflopen.

Wat is dat toch, dat we die focus niet altijd hebben?

Daarover vond ik onderstaande tekst van Guido de Valk, ik deel dit graag met je:

Veel mensen hebben het druk. Sommigen hebben het lekker druk en anderen hebben het te druk. Als je het te druk hebt, is er vaak een gevoel van opgejaagd zijn. Te druk voelen is niet gezond en je levert duidelijk minder prestaties.  Daarom moet je echt  wat aan doen. Wat? Dat kun je lezen in dit artikel. In dit artikel geef ik je aantal tips om je minder te laten leiden door een te druk bestaan.

Te druk zijn

Een te druk persoon heeft te veel aan zijn/haar hoofd. Het denken aan alles wat nog gedaan moet worden, genereert nog meer stress. Hij/zij voelt zich hierdoor opgejaagd. En vervolgens laat hij/zij zich leiden door dit opgejaagde gevoel. En zo zit hij/zij in een vicieuze cirkel. Hij/zij heeft veel te doen, mist het overzicht en raakt daardoor nog meer gestrest. En zo ga je van een leven waarin je veel te doen hebt, naar een te gejaagd leven.
Te druk zijn is dus eigenlijk een te drukke geest die maar blijft malen en daardoor geen overzicht heeft.

Mijn eigen ervaring

Wel ik zal eerlijk zijn, ik heb het niet vaak in mijn leven te druk gehad. Maar ik heb wel altijd veel te doen. Maar vorig jaar november had ik het echt te druk. Ik voelde me opgejaagd, ik was minder gefocust, mijn beslissingen waren minder goed etc. Ik heb er bij stilgestaan, en ik merkte dat ik niet meer gefocust was. Ik was met te veel dingen tegelijk bezig, en ik vond dat ik alles goed moest doen. Nee, ik moet altijd alles magistraal doen.
Ik heb zaken aangepast en ik was weer terug bij mijn oude gevoel: gefocust, veel te doen en ik had overzicht. Veel te doen vanuit overzicht geeft mij een lekker gevoel.

Druk zijn is de norm

Ik denk dat we vanuit het brein prima kunnen verklaren waarom veel mensen (bijna) trots zijn om te zeggen dat ze het druk hebben. Het brein houdt van status. En in onze samenleving wordt te druk zijn meer gewaardeerd, dan het niet druk hebben. Als mensen aan mij vragen heb je het druk? En als ik dit ontkennend beantwoord, voel ik (of mijn brein?) me bijna bezwaard.

Hoe kunnen we daar goed mee omgaan?

In balans zijn zou de norm moeten zijn. Te druk is eigenlijk continu in stress leven. In termen van hoe je hersenen dit ervaren: Teveel stress zorgt voor een te actief limbisch systeem, Daardoor krijgt de prefrontale cortex te weinig resourses binnen waardoor we minder functioneren. Ons hoofd zit 'te vol' om alles goed op te nemen, laat staan om er iets nieuws aan toe te voegen, en dat kan weer druk veroorzaken. Hoe meer je druk ervaart, hoe actiever je limbisch systeem wordt, en daar raak je uitgeput van. 

Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat we die limbische activiteit kunnen verminderen door te benoemen dat je een actief limbisch systeem hebt. Als je aandacht gericht is op alle drukte wordt dat alleen maar erger. In de breinwetenschappelijke term: wat je aandacht geeft groeit.

Een te druk hoofd word komt vaak doordat we geen overzicht hebben. Als we het totale plaatje niet hebben gaan we hard aan het werk om dat alsnog te verkrijgen. Zo maken onze hersenen overuren! En dat is op te lossen door lijstjes te maken. Het voordeel is dat je hersenen het dan niet hoeven te onthouden. Dat geeft ruimte en energie aan je brein! Het is als dat ene voorwerp wat je moet vinden in je overvolle en ongeorganiseerde kast. Opruimen maakt alles overzichtelijk en vindbaar. Het helpt je ook om te bepalen wat nou echt belangrijk is! In dat moment en in de momenten die daarna komen. 

Nooit meer fouten?

Nee, dat zou een illusie zijn. En ook niet iets om naar te streven. Van fouten leer je namelijk, dus zonder fouten zou er iets essentieels ontbreken. De kunst is om het niet als fouten te omschrijven maar als leermomenten. Het leven is een groot onderzoek waarin je van alles mag ontdekken. Elke keer als iets niet gaat zoals je denkt dat zou moeten kan je blij zijn: Hoera, wat stom: ik ben een ervaring rijker geworden! 

handtekening-ida




Plaats een opmerking