Doe maar even niet

Uit Tips en Weetjes over Trainingsacteren 69

Je hebt een drukke werkdag, waarin onder andere een paar afspraken die in korte tijd moeten worden afgehandeld. Je moet zorgen dat jouw informatie op die afspraken goed begrepen wordt dus je hebt je goed voorbereid. Time managment gaat je goed af. Als alles gaat zoals je hebt gepland krijg je vandaag heel veel voor elkaar.
Maar dan, bij de eerste afspraak, gebeurt er iets onverwachts.
. Degene met wie je de afspraak hebt heeft nogal wat tegenwerpingen.
. Diegene wijdt uit over nu niet ter zake doende onderwerpen.
. Of er spelen emoties, terwijl je eigenlijk te weinig tijd hebt om daar op in te gaan.
Zomaar een paar zaken die jouw zorgvuldige planning en tijd in de war gooien. Het liefst wil dat die ander dat 'gedoe' even achterwege laat, zodat je jouw verhaal kan doen en je tijdschema niet in de war loopt.

In trainingen hoor ik dit soort 'lastig gedrag' regelmatig, zeker als mensen onder tijdsdruk moeten werken. Als je maar 10 minuten hebt om alles te bespreken wil je het liefst de volle aandacht van de ander. Dat gedoe? Doe maar even niet.
Herkenbaar?

Als iets je zorvuldige planning in de war gooit is dat niet fijn. De neiging kan bestaan om dan toch je plan te volgen, want dan heb je in elk geval alles gezegd. Helaas eindigt dan vaak wel het gesprek met de onzekerheid of de ander je werkelijk begrepen heeft, of je boodschap is overgekomen zoals je bedoelde.
Bij een volgende ontmoeting kan het zomaar zijn dat je alles nog eens moet herhalen. Of erger, dat er een conflict is omdat je boodschap niet goed gehoord is.

Als er iets is dat mensen bezig houdt, of het nou een emotie is, of gedachtes over andere zaken, of vragen over de inhoud, dan kan je je dat voorstellen als een hoofd dat vol zit met balonnen. Elke ballon vertegenwoordigt een van de gedachtes. In een hoofd vol ballonnen is geen ruimte voor nieuwe informatie. Als je wilt dat je boodschap overkomt zoals je hem bedoelt zitten die ballonnen in de weg. De kans dat het aankomt, begrepen wordt en opgeslagen is klein.

Weg met die ballonnen dus! En daarmee zeg ik: Doe maar even wel. Neem tijd om te horen wat er zich in dat andere hoofd af speelt. Laat merken dat je hoort wat de ander zegt. Niet door er op in te gaan of dat tot gespreksonderwerp te maken, maar door te reflecteren en daarmee te zeggen dat je het gehoord hebt. Die houding van luisteren, zonder op de inhoud in te gaan, zonder oordeel of tegenwerpingen, die helpt de ander om de ballonnen op dat moment leeg te laten lopen. Zo onstaat er in dat hoofd weer ruimte voor nieuwe informatie.

Wat de ander bezig houdt kan je belemmeren in jouw verhaal, maar de keerzijde is dat het informatie geeft.Je helpt iemand die druk in zijn hoofd is door met reflecties wat van die druk weg te nemen. Gevolg is dat de ander sneller open zal staan voor jouw verhaal, beter kan ontvangen en zich ook nog eens gehoord voelt. Hoe mooi is dat?

Doe dus maar even wel, tijd maken voor de ander. Het helpt jou om je verhaal goed te laten landen. Het zal misschien even een minuut of 2, 3 kosten, maar de echte winst zit in dat je verhaal gehoord kan worden zoals je het bedoeld.

Mooi toch?