Doorrr - leren
Uit Tips en Weetjes over Trainingsacteren 66
Toen hij op de basisschool in groep 3 alle letters van het alfabet had geleerd raakte mijn zoon in paniek. "Wat moet ik dan in groep 4 leren?" vroeg hij zich af.
Dat er nog heel veel te leren valt weet hij inmiddels. Hij weet inmiddels ook dat leren niet alleen gaat over de letters, woorden of getallen maar ook over hoe je je verhoudt tot andere mensen, hoe je omgaat met complexe situaties en hoe je heel vaak, als je denkt dat je er 'bent' weer een volgend leermoment meemaakt.
Leren is niet iets wat moet, maar wat mag, al lijkt een woord als leerplicht dat tegen te spreken. Natuurlijk 'moet' je tot je 16de naar school volgens de wet, maar eigenlijk zou je kunnen zeggen: je MAG zeker tot je 16de naar school en als je wilt daarna nog veel langer. Want dat is niet iedereen gegeven. Hier in Nederland wel, maar denk maar aan landen waar jonge kinderen al in het arbeidsproces zijn meegenomen, of waar meisjes niet mogen leren. Leren is een recht, en tot je 16de is het je plicht dat recht ook te nemen.
We gaan naar school, studie, workshop of training om te leren en dan gebeurt er toch soms iets geks. In mijn lessen, in trainingen en op scholen lijkt het soms alsof je bij voorbaat alles al moet weten. Je wilt niet voor dom uitgemaakt worden dus je vraagt niet of durft niet te zeggen dat je iets niet weet of snapt. Ik weet dat, omdat het ook heel lang mijn strategie is geweest. Bluffen en dan thuis proberen uit te zoeken hoe iets zit of wat er bedoeld werd. De komst van computers hebben mijn leven dan ook best een stuk makkelijker gemaakt. Ik kan nu overal zoeken, ontdekken en leren.
Omdat het leven een groot leerproces is, nooit klaar en altijd een uitdaging, maakt dat het er niet alijd makkelijker op. Dat kan soms frustrerend zijn. Aan de andere kant is dat juist wat het leven ook boeiend maakt. We leven met z'n miljoenen op deze aardbol en er zijn geen twee gelijke mensen. Hoe je met de dingen omgaat en wat je er van leert is altijd een persoonlijk proces. Het hoeft ook nite altijd alleen maar origineel te zijn. Ik weet niet van wie de uitspraak van origine is, maar ik vind m heel waardevol: 'Alles is al eens gedaan, maar nog niet door mij'
Van het concert des levens krijgt niemand een program, zei mijn moeder altijd. Laatst las ik deze uitspraak bij een van de jonge operazangeressen waar ik mee werk. Het klinkt als een cliche, en omdat het een cliche is, is het waar. Daarom heb ik ook voor de quote in de aanhef van deze brief gekozen. Elk volgend moment kan er iets gebeuren waar je niet op bedacht was.
Je kunt blijven leren en ontdekken en zo steeds iets aan je 'gereedschapskist' toevoegen. Soms kan je ook leren dat je iets niet meer nodig hebt, dat je misschien iets veel te lang in die kist hebt laten liggen. Het nam ruimte in waardoor er geen plek was voor iets nieuws. Door het uit die kist te halen en op te bergen creeer je weer ruimte.
Soms is de spiegel die anderen me voorhouden mijn leermoment. Soms doe ik iets onhandigs en leer ik dat ik dat een volgende keer anders moet doen. En ik gun mezelf elk jaar een leertraject. Iets wat ik in mijn werk kan gebruiken.
