De 'onbezorgde' zomer
Uit Tips en Weetjes over Trainingsacteren 3-23
Vakantie!
Voor trainingsacteurs is de zomer het seizoen waar over het algemeen voor een wat langere periode het minste werk is. Scholing is gestopt, trainingen op een laag pitje gezet, kortom veel minder opdrachten. Iedereen geniet van vakantie, dus een mooie tijd om dat ook te doen. Of niet? Ik vraag me dat af. Ik vraag me af of ik voor mezelf van een onbezorgde zomer kan spreken. Wat is dat dan?
Onbezorgd staat gelijk aan geen zorgen hebben. Daar zit voor mij een lastig punt, omdat ik lang niet altijd weet of ik na de zomer voldoende werk, wat voor mij gelijk staat aan inkomen, heb. Ik probeer gedurende het jaar voldoende buffer op te bouwen om die zomertijd zonder zorgen door te komen.
En elk jaar merk ik dat ik aan het begin van de zomer al denk: hmm, mijn agenda is vanaf september toch echt nog behoorlijk leeg. Ik kan dan heel blij worden met een opdrachtgever wiens planning ver vooruit in de tijd is gezet.
Ik heb al opdrachten staan voor april en mei volgend jaar, heus waar. Dat klinkt mooi he?
Maar als ik zeg dat het bij elkaar maar 2 trainingen zijn, zelfs maar 2 dagdelen, dan valt het mooie plaatje toch weer in een ander perspectief. Op korte en langere termijn is het op het gebied van trainingsacteren gewoon nog heel leeg in mijn agenda.
Onbezorgd zomeren
En dan mag ik ‘onbezorgd’ zomeren. Herkenbaar? Dat woordje 'onbezorgd', tsja. Toen ik een vaste baan had dacht ik: ja dat heb ik verdiend met al mijn harde werken. Ik heb als zelfstandige ook hard gewerkt, dus zou datzelfde moeten kunnen zeggen.
Natuurlijk, ik deel mijn eigen tijd in, doe wat ik leuk vind. Ik ben veel buiten, zodra het maar even mooi weer is. In mijn tuin, of aan het strand waar ik gelukkig niet zo ver vandaan woon, of in de stad op een terras. Genieten, absoluut.
Op dat moment.
En op dat moment ook zeker behoorlijk zorgeloos. Maar tussen de bedrijven door ben ik altijd ook bezig met netwerken, lezen, en sinds ik blog dus ook met schrijven over mijn vak. Echt onbezorgd alles loslaten en niet met mijn werk bezig zijn, vind ik een ingewikkeld iets.
Ingewikkeld? Ja. Omdat het aan me ‘wringt’ dat ik toch echt inkomen na de zomer nodig heb, want mijn buffers zijn niet groot genoeg voor langere tijd. En het wringt ook omdat ik zo graag met mijn werk bezig ben. Ik word blij als ik er over praat, schrijf, lees. Ik bedenk wat ik nog meer wil leren, waar ik aan wil werken, hoe ik een betere trainingsactrice kan worden. Ik ontwikkel mee aan trainingen en spar met mensen over het vak. En als ik dat doe, ervaar ik geen zorgen. Dan ben ik dus onbezorgd. Dus dat is het voor mij.
Stemmetje
Een onbezorgde zomer is voor mij kunnen doen waar ik blij van wordt? Ja, maar echt onbezorgd is het niet, want het kleine stemmetje wijst me steeds op die lege agenda. En een ander stemmetje zegt dat ik blij word van werken en wat daar bij komt kijken. Die twee stemmetjes maken wel eens een soort ruzie met elkaar lijkt het. Dan weet ik: laat ik nu maar even tuinieren. Dat vind ik ook belangrijk, leuk en nodig. Het helpt me rustig te worden, houdt mijn tuin op orde en geeft ook nadenktijd. Al ploeterend in de aarde bedenk ik soms briljante dingen (vind ik zelf) die de stemmetjes tot rust brengen. Het voordeel is dan dat ik alles ter plekke los kan laten en werken aan mijn briljante ingeving.
Zo ploeter ik de zomer door, ploeteren is voor mij fijn, als klinkt dat misschien niet zo. Ik zie het niet als bezorgd: Ik ploeter, ik worstel, ik wring en het resultaat is dat ik opruim, schoonmaak, creeer en blij word. Zo kom ik dan graag de zomer door. E
n al jarenlang weet ik: als het nodig is, komt op mijn pad wat ik nodig heb. Dat vertrouwen maakt mijn hele zomer dan weer goed.
