Rollenspel als bijbaan

3-17

Dit bericht kwam ik tegen: 

Al een tijdje ben ik op zoek naar wat ik wil qua werk. Ik heb een leuke baan, verdien genoeg, maar zou graag wat erbij willen doen. Ik heb al heel veel gewerkt met trainingsacteurs in mijn opleidingen en van daaruit mijn interesse om hier eens wat verder naar te kijken. Ik vind rollenspellen erg leuk, mensen begeleiden en feedback geven gaat mij goed af.

Erbij

Iemand die interesse heeft in dit vak boeit me altijd. Wat me in dit stukje opvalt is het woord “erbij”. ‘Ik zou het “erbij” willen doen’. Bij een full time baan? (lees meer). Mijn eerste reactie is: ga je eerst eens afvragen wat het vak trainingsacteren eigenlijk inhoudt. Het steekt, merk ik. Alsof het spelen van een rollenspel alleen het spel is. 

Dan denk ik: hm, mijn beroep is misschien nog niet helder genoeg. Omdat het heel veel meer behelst dan een rollenspel spelen. Natuurlijk, dat rollenspel is onderdeel van mijn werk. 

In mijn opleiding heb ik ook wel rollenspelen gespeeld en ik vond dat altijd erg leuk. Als deelnemer dus. Omdat het me altijd heel veel opleverde om te mogen oefenen. Door zo in het moment te mogen ervaren wat ik aan het doen was, terug te horen wat mijn gedrag voor effect had, ja, dat heeft me altijd geboeid en heel veel opgeleverd. En ik denk ook zeker dat het de motor aan heeft gezet om uiteindelijk dit vak te gaan beoefenen. Oke. Hm. Deze persoon zit misschien nu ook in die fase. Interessant. 

Ik lees verder: 

Nu ben ik alleen op zoek naar mensen die dit ook doen, of ervaringen hebben met opleidingen en cursussen.

Goeie vraag, als je je in het vak gaat verdiepen helpt het om in gesprek te komen met ervaringsdeskundigen. En die zijn er. Er zijn steeds meer websites waar je zowel trainingsacteurs als opleidingen tot trainingsacteur kunt vinden. Ik hoop natuurlijk dat deze persoon gaat ontdekken hoeveel meer het vak inhoudt, en dat het ‘erbij’ doen misschien ter discussie gesteld moet worden. In elk geval hoop ik dat het stof tot nadenken geeft. 

Salaris niet van belang?

Ik lees door en daar moet ik even slikken.

Ik wil het erbij doen, dus salaris en dergelijke, dat is niet zo van belang (mocht je ervan kunnen leven, dan heb ik daar uiteraard geen moeite mee haha).

Niet van belang? “salaris en dergelijke, dat is niet van belang”. Oeps. Daar schrik ik toch echt van. Ik denk dat je echt niet weet wat het vak inhoudt, schrijfster. Ik denk echt dat het goed is om je verder te verdiepen en te gaan begrijpen wat er allemaal bij komt kijken. 
Ik gun het je om meer over het vak te ontdekken, ik gun het je om het vak te leren. Maar eerlijk gezegd gun ik het jou noch iemand anders als een bijbaantje waar je niet aan hoeft te verdienen, want daarmee doe je mij en mijn collega’s tekort. Ik ben opgeleid, heb al aardig wat sporen verdiend, zet me in, ontwikkel me, verdiep me en: ik leef er van. Niet omdat ik het gewoon leuk vind (dat ook, maar dat terzijde) maar omdat ik er mijn beroep van heb gemaakt om op heel veel verschillende manieren mensen ten dienste te zijn om iets te leren, iets op zichzelf te veroveren door met mij te oefenen.

Ik speel niet zo maar “een rollenspel”, nee,  ik zet mij in, ten dienste van een ander. Ik ben dienstverlener, coach, trainer, actrice alles gecombineerd in het vak trainingsacteren. En dat dient beloond te worden, daar wil ik van kunnen leven. Als jij je gewone werk heel leuk vindt, zeg je toch ook niet tegen je baas “laat dat salaris maar achterwege”? 

Dus wie oh wie kan mij helpen?

Ik hoop dat ik met deze reactie jou en andere aspirant trainingsacteurs heb geholpen en hoop dat je je er heel erg in gaat verdiepen. 

NB. Dit bericht kwam uit 2012, ik vond de manier waarop de vraag gesteld werd  interessant genoeg om er anno nu nog op in te gaan.  Ik hoop dat de persoon in de afgelopen jaren haar weg heeft kunnen vinden en keus heeft kunnen maken. En dat ze zich is gaan realiseren dat het geen bijbaan, maar een vak is. Want dat is het.