Veranderen: waar begin je (aan).

Uit: Tips en Weetjes over trainingsacteren 50

"Ik wil dit niet meer".

Als dat iets is wat je merkt bij jezelf, ga dan nadenken. Niet over wat je niet meer wilt. Dat weet je wel. Soms is het een gevoel, soms kan je heel goed duiden wat je niet meer wilt. Maar dat je t niet wilt is wel duidelijk voor je.

Mensen weten heel vaak heel goed wat ze NIET willen en kunnen daar eindeloos veel woorden aan spenderen. En het daarmee helaas soms in stand houden. Omdat ze gaan wachten.  Wachten en mopperen. Wachten tot "dit" overgaat heeft niet zoveel zin, dingen veranderen meestal niet vanzelf.

Soms ligt dat niet aan jou en kan je het best uit de situatie stappen (ja, makkelijker gezegd dan gedaan, maar wel waar). Soms kan je  invloed op uitoefenen op de situatie waardoor die verandert. In elk geval moet er bij JOU iets gaan bewegen. Als jij niet iets gaat doen is de kans dat er iets verandert klein.

Begin te onderzoeken wat je dan WEL wilt, al is dat  niet altijd makkelijk. We hebben niet altijd een alternatief, kennen geen andere perspectieven, weten niet waar we terecht moeten. Als het om kleine dingen gaat ligt het vaak eenvoudig, bijvoorbeeld: ik wil geen vlees meer eten, dan begin je met geen vlees meer te kopen. Maar als het gaat om dingen die een diepere essentie raken, die minder concreet zijn, is dat veel ingewikkelder.

Wat wil je wel?
Hoe zie je je situatie over een jaar, of 5, of 10?
Wat maakt dat de verandering niet zomaar aangegaan wordt?

Vaak is er sprake van ambivalentie, een innerlijke strijd om datgene dat je niet (meer wilt) maar wel vertrouwd is, tegenover dat wat je wel wilt, maar nog onbekend is. Als er sprake is van ambivalentie kan het helpen om lijstjes te maken met voor's en tegen's van beide opties. Als je daar meer zicht op hebt, heb je meer in handen om een afweging te maken. En welke kant je dan ook kiest, dat is dan een meer weloverwogen keus dan blijven hangen in het lastige gevoel dat je iets eigenlijk niet meer wilt.

Waar begin je aan? Vaak wordt het ervaren als een sprong in het diepe, soms moet je echt tot de bodem gaan voor je weer naar boven kunt en weer wat vrijer kunt ademen. Voor je je werkelijk bevrijd kunt voelen. Durf je dat?

Ik ben er van overtuigd dat je zo'n keus kunt maken als je er werkelijk aan toe bent. Het moet altijd jouw keus zijn, zelfs als je gedwongen wordt is het aan jou hoe je met die dwang omgaat. Alles begint altijd bij jezelf.
Derden kunnen je helpen, niet door te vertellen wat je moet doen, maar door nieuwsgierig te zijn naar jouw beweegredenen en zo jou helpen om ze in je hoofd te gaan ordenen. Dan krijg jij beter zicht op waar je aan begint. Ook als de verandering inhoudt dat je de ongewenste situatie gaat accepteren. Want ook dan is er iets veranderd. Bij jou.

Dit en andere onderwerpen behandel ik in de Training Motiverende Gespreksvoering

Wat een mooi vak, toch?