Wat een verbeelding

Uit Acteren is een Vak 61

Verbeelding hebben is menselijk. Volgens Wikipedia is verbeelding het vermogen om mentale beelden, ideeën en/of gevoelens op te roepen, zonder dat men deze zintuiglijk waarneemt.

In mijn jeugd werd ik opgevoed met 'doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg'. Iemand die zich niet volgens die norm gedroeg werd al snel iemand met verbeelding genoemd. "hij verbeeldt zich nogal wat" hield in dat die 'hij' zich schijnbaar anders voordeed dan hoe de spreker meende dat hij was. Dat vind ik nu overigens ook een staaltje van verbeelding, dat die spreker meent dat te kunnen weten. Een voorbeeld: Een buurman die op hoge poten kwam zeggen dat een kind in zijn tuin bloemen had geplukt en dat hij de ouder daar aansprakelijk voor stelde kreeg als weerwoord: 'Wat verbeeld jij je dat je denkt mijn kind te kunnen beschuldigen.'
De  toon waarop iemand iets zegt en of hij al dan niet respect toont maakt dat mensen er op een negatieve manier 'verbeelding' aan plakken.
'Dat heeft er lang voor gezorgd dat het woord verbeelding een negatieve notatie had bij mij. Het zou me niet gebeuren dat iemand van mij zou zeggen dat ik verbeelding had.

Dat wringt als je met acteren bezig gaat. Dan wordt volop een beroep gedaan op je verbeelding. Je kunnen inleven in het personage dat wellicht in een totaal andere tijd, cultuur of omgeving leeft dan jij kent, dat is dan geen sinecure. Je gedragen op een manier die niet jouw manier is vraagt ook om verbeelding. Wat zou jij doen als...
Het is vanuit die gedachte dat Stanislavski 'the magic if' in zijn systeem opnam. Als acteur moet je met je fantasie je kunnen verplaatsen in dat personage en zo geloofwaardig spelen.

Verbeelding is een enorme kracht in acteren. Je kunnen verbeelden wie je bent en daar naar handelen betekent ook dat je gedrag kunt vertonen dat mensen niet direct van jou kennen. Het is het gedrag dat bij het personage hoort.

Acteurs leren in hun opleiding hun verbeelding weer te activeren. Als kind hadden we het volop. Tot ruim in de kleutertijd is het magisch denken volop aanwezig en kan alles. Een zandtaartje smaakt heerlijk, je kunt op een ladder naar de hemel, je kunt vliegen, toveren, zowel vader als moeder spelen en ga zo maar door. Fantasie genoeg bij een kind.
Daarna wordt de wereld van de verbeelding toegedekt met de wereld van kennis, van normen en waarden en dan lijkt het alsof die verbeelding niet meer bestaat. In elk geval niet meer in die mate. Ons brein overruled vaak de fantasie met de logica. Toch was het Einstein die zei dat de logica ons van a naar b brengt, maar de verbeelding brengt ons overal. En dat is de kracht er van. Als we die weer vinden ontdekken we dingen die we met de logica nooit hadden geweten, omdat opeens alles weer mogelijk is.

Alles? Ja alles. Wat een verbeelding he?

handtekening-ida

Dingen die ik leer probeer ik ook in mijn lessen in te zetten. Meer weten over mijn lessen? Ga naar workshops en trainingen op mijn website voor een overzicht van het hele aanbod


linkedin facebook twitter