Vitaal

Uit: Tips en Weetjes over trainingsacteren 52

Een microscopisch klein organisme brengt de wereld in een soort stilstand. Als een dominospel waarbij na elkaar de blokjes omvallen, zo volgde het ene land na het andere, met de ene maatregel naar de andere. Niet alles overal hetzelfde maar niemand kon er meer omheen: Er gebeurt iets groots.

We gingen allemaal off, out, alles stopte. Een tijd waarin de een letterlijk stilviel en in paniek raakte, de ander langzamerhand zijn reserves zag slinken, een derde ziek werd en stierf.

Het begrip "vitaal beroep" werd geintroduceerd. Het woord vitaal heeft meerdere betekenissen:  in de context van de crisis is het 'essentieel voor de werking van iets'.
In de context van wij, de mens, is het 'krachtig en energiek'.

Levensnoodzaak en levenskrachtig. 

Na alle bezuinigingen werden de zorg, de kinderopvang en onderwijs (zij het deels) nu een vitaal beroep. De politie en defensie waar ook de bezuinigingen hun ronde deden waren zijn reeds vitaal verklaard, en in navolging daarvan werd ook de continuïteit van hulpverleningsdiensten van vitaal belang geacht: meldkamerprocessen, brandweerzorg, ambulance zorg, GHOR, crisisbeheersing van de veiligheidsregio’s.

De voedselketen, reinigingsdiensten, transport van brandstoffen en media werden ook onder vitale beroepen geschaard.

Het klopt, dat alles is van vitaal belang om de crisis aan te kunnen, om te kunnen doorleven, levensnoodzakelijk.

Echter voor veel mensen werd het een uitputtingsslag. Door niet als levensnoodzakelijk aangemerkt te zijn, verliezen ook veel mensen hun levenskracht. De moedeloosheid maakt dat mensen in verweer gaan, eigenwijs worden, rebelleren. Of in een staat van apathie belanden in de hoop 'dat alles weer normaal wordt'.

Wat als 'normaal' gezien werd, onze levensstijl, onze behoefte overal en nergens heen te kunnen, onze leef- en eetgewoontes, onze uitputting van de aarde voor eigen gewin, was dat echt normaal? Was dat levensnoodzakelijk? Werden we daar levenskrachtig van?

Ik denk het niet. Ik denk dat 'levensnoodzakelijk' door de pandemie behoorlijk gerelativeerd is. Het 'normaal' hoeft van mij niet terug in de vorm hoe het was. Ik hoop dat het normaal wordt om rekening te houden met elkaar, met aarde, lucht en water, zodat we allemaal vitaal in het leven kunnen staan.

Er toe doen. Dan heeft het zin gehad.