Wat kost het?

Uit Acteren is een Vak 49

Geld is in eerste instantie uitgevonden als iets dat je inruilt voor goederen. De eerste munten dateren al van de 7de eeuw voor Chr. en het papiergeld is zo'n 1000 jaar geleden voor het eerst opgedoken in China.
Geld is tegenwoordig een ruilmiddel voor goederen en diensten, maar ook een middel om de waarde van dingen te bepalen en tenslotte is het ook waardeopslagmiddel. Want lang niet alle geld is ook werkelijk in omloop.

Voor theatermaken speelt vooral die middelste een rol, zeker als je probeert een productie financieel te kunnen dragen. Voor het maken van een productie wordt een beroep gedaan op subsidies. Het woord Subsidie is afgeleid van het Latijnse subsidium: ondersteuning, hulp, bijstand. Het is een tijdelijke bijdrage van de overheid of een niet-commerciële organisatie ten behoeve van het starten van een activiteit waarvan het belang niet direct voor de hand ligt. Als het economisch belang van een te starten activiteit wel voor de hand ligt, spreekt men meestal van investering.
Ik 'beperk' me voor dit schrijven tot de kunstensector. Subsidies aanvragen zijn een vanzelfsprekend onderdeel in de hele kunstensector. Daarmee kan de conclusie getrokken worden dat wat in de kunstensector wordt gemaakt geen voor de hand liggend belang zou hebben, de kunstensector wordt niet gezien als een organisatie met een economisch belang. Dat is an sich een interessant topic, maar in dit artikel blijf ik me tot die aanvragen van subsidies beperken. (al is ook dat al breed genoeg en zal ik wat darlings moeten killen in mijn verhaal).

Om subsidie aan te kunnen vragen dien je aan een aantal voorwaarden te voldoen. Het beleid van de overheid gaat over 5 uitgangspunten:

• cultuur maakt nieuwsgierig;
• ruimte voor nieuwe makers en cultuur;
• een leefomgeving met karakter;
• cultuur is grenzeloos;
• een sterke culturele sector.

Als je een aanvraag doet moet de betekenis van jouw werk passend zijn bij deze uitgangspunten. Subsidiegevers maken daar regels  en voorwaarden voor. Een van de voorwaarden gaat over de Code Diversiteit & Inclusie. Ik onderschrijf die code volledig!
Er kan en mag geen onderscheid worden gemaakt naar ras, gender, geaardheid, geslacht, leeftijd, beperking enz. Dat vraagt van de kunstensector een weloverwogen plan met heldere argumenten over de gemaakte keuzes. Tot zover kan ik het nog steeds volgen, begrijpen en steunen.

Maar wat, als je nog 1 plek moet vullen van je cast, ensemble, gezelschap? In je subsidie aanvraag heb je aangegeven dat je diversiteit zoekt. Alleen: van alle talentvolle auditanten stijgen vooral diegene er bovenuit die vergelijkbaar zijn met wie je al hebt aangenomen. Mag je dan zeggen: "ik neem jou niet want ik heb al een Europees type?" Of "je bent echt goed, maar we zoeken iemand met een andere geaardheid?" Hoe leg je aan de subsidiegever uit dat je vanwege de hoge kwaliteit toch afwijkt van je inclusie-plan?

Echt ik ben een groot voorstander van inclusie en hoop dat we dit ooit een non-issue kunnen gaan vinden omdat het zo vanzelfsprekend is geworden. Maar waar ik ook een groot voorstander van ben is kwaliteit. En dat laat zich niet altijd uitdrukken in ras, gender, geaardheid etc.

Ik kan alleen maar hopen dat het belang van inclusie hoog blijft, maar dat inclusie an sich nooit de reden gaat worden waarop een subsidie daadwerkelijk verleend wordt. Want dan schiet het zijn doel voorbij en dat kost meer dan wat dan ook

Om over na te denken?

Dingen die ik leer probeer ik ook in mijn lessen in te zetten. Meer weten over mijn lessen? Ga naar workshops en trainingen op mijn website voor een overzicht van het hele aanbod