Wie betaalt het fileleed?

Uit Tips en Weetjes over Trainingsacteren 15/36


Trainingsacteren doe ik door het hele land. Dat vind ik mooi. Ik rijd graag auto en zo kom ik op soms heel bijzondere plekken. Zo deed ik al trainingen van Zeeland tot Groningen, midden in steden en in prachtig gelegen locaties in de bossen, waarvan je echt de weg moet weten omdat de Tomtom die ook lastig vindbaar vindt. Dat alleen al, is reden genoeg om altijd een ruime reistijdmarge aan te houden. Zo ook kort geleden.

Vorige week had ik zo'n dag dat niets ging zoals ik wilde. Nou ja, in elk geval de start van de dag was niet zoals ik mij die had voorgesteld. Ik had een training in het oosten van het land en was op tijd opgestaan. Omdat ik in het staartje van de gebruikelijke filetijd ging rijden, had ik mijn tijd wat ruimer genomen, een half uur marge leek me zeker nodig. Vol goede moed stapte ik in de auto.

In Haarlem zijn ze met de brug bezig die ik over moet om Haarlem uit te komen. Daardoor is er maar de helft van de weg beschikbaar en dat leverde mijn eerste file op. Geeft niets, ik had ruim tijd maar toch liep het gevoelsmatig nogal traag. Na die brug kon ik meer doorrijden naar de A9. Deze weg heeft kortgeleden ook veranderingen ondergaan. De aansluiting met de A10 en de A4 lopen nu om Badhoevedorp heen. Mijn radio stond op zender 1, want ik hou er van onderweg de discussies, documentaires en nieuwsberichten mee te krijgen. Ook het verkeersnieuws. "Er staat een vrachtwagen op de Ring A10.." Mijn aandacht is getrokken, kan wel even want voor me rijdt het toch niet zo door. "Dit veroorzaakt een file van ruim 30 minuten en het duurt nog een uur voordat het is opgelost". Oeps. Dit is mijn route! Dat maakt dat mijn half uur niet genoeg is! Ik probeer de opdrachtgever te bellen, maar wat blijkt: heb ik dat nummer niet bij me (hoe kan ik die nou niet bij me hebben, schiet door me heen). Gelukkig werk ik op deze training samen met een collega dus ik vertel hem wat er aan de hand is en vraag hem om dit door te geven.

Stapvoets rijdend zie ik de tijd verstrijken. Mijn marge is nog maar 15 minuten en we rijden nog steeds niet echt door. Ik besluit de Ring te vermijden en via de A9 naar de A1 te gaan.  Niet dat dat direct helpt, want voor ik die afslag kan nemen gaat mijn slakkegangetje nog door.  Pas na een half uur bereik ik het punt waarop ik naar die afslag kan. Weg marge. Omrijden betekent ook dat de tijd die ik nodig heb iets langer is. Reken er nog maar 10 minuten bij... en dan: geloof het of niet, voor mij heeft zich een ongeluk afgespeeld. Volgende file... Ik zucht, ik bel weer, ik kom te laat. Zo'n dag dus.

Waarom schrijf ik dit? 

Ik ben een half uur te laat op de training verschenen, heb daardoor een half uur minder productief kunnen zijn. Dat is heel vervelend. Maar wat vooral lastig is, is hoe ik nu met de factuur omga. Voor mij was het overmacht. Ik heb nog steeds de hele ochtend aan de opdracht besteed, alleen niet zoals ik had voorzien. Voor de opdrachtgever werd het improviseren, onzekerheid en inboeten aan kwaliteit van de training. Stuur ik een factuur met het afgesproken bedrag? Ik kon niets aan de omstandigheden doen, kan ik dan gewoon betaald krijgen? Was ik werknemer dan zou mijn salaris gewoon doorgaan, misschien zou ik elders een uurtje langer werken. Maar als ik het afgesproken bedrag factureer betaalt de opdrachtgever meer dan waar hij waar voor heeft gekregen. Dat voelt ook niet oke. Want wat als ik nog langer was weggebleven, of zelfs helemaal niet gekomen? Nee, zo wil ik het niet. Het is een fijne opdrachtgever en daar wil ik zuiver mee omgaan.

We zijn er op uitgekomen dat mijn factuurbedrag lager wordt, en daar voel ik me goed bij. Heb jij zoiets ook wel eens bij de hand gehad? Ben wel benieuwd dan hoe jij er mee om bent gegaan.