Ik bak er niks van

Uit: Tips en Weetjes over trainingsacteren 46

Tijdens een les in acteren worstelde een van de cursisten. Niets ging zoals ze had gewild, opdrachten waren lastig, ze piekerde zich suf hoe ze nou haar volgende stappen moest maken. Toch ging ze elke keer na de les weer vol energie naar huis en bleef ze terugkomen. In haar reflectie op wat de cursus haar gebracht had vertelde ze dat haar onzekerheid nogal tegenwerkte en dat ze daarmee de belemmerende overtuiging had ontwikkeld dat ze misschien beter een andere richting had kunnen kiezen. Heel vaak had ze verzucht "ik bak er niks van", maar zei ze, "je hielp me zo geduldig elke keer, dat ik nooit helemaal de moed verloren heb."

Mensen gaan op les om iets te leren. Als ze iets nieuws gaan leren is dat soms hard werken. "Als ze niet hard hoeven werken leren ze vaak niet veel," zei iemand me eens. Ik denk dat dat klopt. Het woord "work" zit al in de workshop die je volgt. Les nemen, leren, trainen, het zijn allemaal actieve vormen om jezelf ergens in te gaan bekwamen. Als je iets al kunt hoef je dat niet te doen, dan kan het hoogstens een kwestie van bijhouden zijn.

Iets nieuws leren is als de eerste keer een brood bakken. Je begint met ontdekken welke ingredienten er in het brood horen. Die kennis helpt je nog niet om een brood te maken. Eerst mag je nog iets leren over hoeveelheden en dat per ingredient uitrekenen. Dat is zeker al een stap verder, maar maakt nog geen brood.
Alle ingredienten moeten nog samenkomen. Dan ontstaat een brij die potentie heeft om een brood te worden. Het is wel belangrijk om hierbij een goede volgorde aan te houden. Als je dat niet doet ontstaan klonten die niet of lastig weg te nemen zijn, en dat zou de smaak nadelig beïnvloeden.

Een andere factor die niet vergeten mag worden is tijd. Broodbeslag heeft tijd nodig om te rijzen.Daarnaast heeft het ook in de oven tijd nodig om te garen tot het brood dat je graag eet. Zowel bij het rijzen als bij het bakken maakt de tijd uit: te lang of te kort geeft een heel ander soort brood van dan je voor ogen had.

En dan de temperatuur. Moet het nog gezegd worden? Dat alleen bij de juiste temperatuur je krijgt wat je wilt krijgen? Een brood gaat in de oven, een ijstaart in de vriezer en dan doet de tijd zijn werk. Het klinkt zo logisch als het maar kan.

Ingrediënten, hoeveelheden, volgorde van samenvoegen, doorkneden, tijd nemen, temperatuur, alles hoort er bij. Een verkeerde keus bij een van de onderdelen vertraagt het proces, onbekendheid met een van de stappen stagneert het proces, maar door veel te doen, en veel van de "fouten" te leren word je bekwaam. Word je een bakker van brood. En dan ben je klaar voor de volgende stap: wat voor soorten brood, welke andere producten wil je bakken, enz. En je begint weer van vooraf aan. Waarschijnlijk gaan door je opgedane kennis een aantal stappen soepeler, en zo werkt het. Eerst bakte je er niets van, nu bak je brood en ga je naar de volgende stap

Zo is het met elke vorm van leren. Stap voor stap en met veel geduld, blij durven zijn met misrekeningen omdat het leermomenten zijn. En vooral: Oefenen, oefenen, oefenen. Tot het beklijft.

Daar help ik je graag bij: lastige gesprekken oefenen

Wat een mooi vak, toch?