Trainingsacteren in een veilige omgeving.

Uit Tips en Weetjes over Trainingsacteren 65

Vraag een trainingsacteur over wat hij of zij verstaat onder veiligheid als het een training betreft, en negen van de tien keer gaat het over hoe veilig het voor de deelnemer moet zijn, hoe dat gewaarborgd kan worden en meer.
Bijvoorbeeld bij agressie-regulatie-trainingen is veiligheid een speerpunt. Voor de deelnemers dan. De acteur mag min of meer onveilig gedrag vertonen opdat de deelnemer dat adequaat leert de-escaleren. Als ik zo naar de advertenties over agressie-regulerings-trainingen kijk zie ik dat de veiligheid voor de deelnemers hoog in het vaandel staat. Gelukkig maar.

Dat is namelijk nogal wat. De acteur kiest en creëert bewust een potentieel gevaarlijke situatie, en vertrouwt er op dat de trainer en deelnemers zorgen dat er op tijd gestopt wordt. Om dat te kunnen doen, moet je jezelf ook veilig voelen. Veilig in de zin dat je er op kunt vertrouwen dat de trainer ingrijpt wanneer nodig.
In de samenwerking tussen acteur en trainer is vertrouwen van essentieel belang om het ook voor acteurs veilig te houden. Bij elke training mag dat van mij bovenaan de lijst staan, overigens.

Het klinkt allemaal vanzelfsprekend en logisch, maar toch ervaar ik het niet altijd zo. Niet voor mij als trainingsacteur, om precies te zijn.
Heb je dat wel eens, dat je je niet helemaal senang voelt in een situatie? En dat je daar niet direct invloed op uit kunt oefenen?

Ik wel. En dat is niet prettig.
Een trainer heeft mij wel eens zo lang in een oefenmoment door laten gaan, dat ik me er ongemakkelijk bij voelde. Er werd niet meer geleerd, en de trainer/docent greep niet in, waardoor het gesprek zijn waarde verloor.
In een online training kreeg ik bij 'binnenkomst' te horen dat ze al een situatie hadden geoefend. Ik ging twijfelen: was ik er op een verkeerde tijd? Had ik informatie gemist? Nee, het programma was anders gelopen en nu gingen ze verder met de theorie. Waar ik overigens best bij mocht blijven. Ik miste daar erkenning van dat ik een vak uitoefen.
Een trainer gaf FB na het oefenmoment aan de deelnemer en zei dat die voor die van mij geen tijd meer was. Terwijl ik het gesprek had gevoerd. Of ik meteen door in het volgende.
Zomaar een paar voorbeelden die maken dat ik me niet veilig voel in de training. Als dit soort dingen ondanks voor- en nabespreking gebeuren, krijg ik het gevoel dat er niet of te weinig vertrouwen is voor een goede samenwerking. Waar dat vertrouwen dan precies op ontbreekt kan divers zijn en hoeft niet eens met mij te maken te hebben, maar lang verhaal kort: het voelt niet veilig.

Je veilig voelen om een deelnemer optimaal leeraanbod te geven hangt ontzettend samen met het vertrouwen dat de trainer en jij in elkaar hebben.

Dat heb ik kortgeleden gelukkig weer helemaal ervaren. Een training en trainer die beiden nieuw voor me waren. Een goed gesprek vooraf, waarin kaders helder werden en ik vrijheid kreeg om mijn werk te doen. En ook: hoe de trainer ingrijpt als het NIET goed is. Dat is zo fijn om te weten!

Ik hou van openheid. Transparant over wat je wel en niet wilt, hoe je dingen doet en respect voor elkaars expertise. Dat is samenwerken veilig en vanuit die veiligheid weet ik dat ik deelnemers goed oefen-aanbod kan geven.
Met dank aan alle trainers die met mij die openheid houden, een wisselwerking die alleen maar oplevert!

Wat denk jij?